Yaşlı Kızıldereli reisi klübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiri ile boğuşup duran iki köpeğini izliyormuş.
Köpeklerin biri beyaz biri siyahmış.12 yaşındaki torunu kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesinin önünde boğuşup duruyorlarmış. Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından hiç ayırmadığı iki iri köpekmiş bunlar.
Çocuk kulübeyi korumak için biri yeterli diye düşünüyor ve niye renklerinin ille de siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyormuş artık. Bunları merakla sormuş dedesine…
Yaşlı adam bilgece bir gülümseme ile ”Onlar benim için iki simgedir evlat demiş.”
”Neyin simgesi?” diye sormuş çocuk.
”İyilik ve kötülüğün simgesi. Aynı şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım bunları.”
Çocuk haklı olarak mücadele varsa kazananı da olmalı diye düşünmüş ve ” Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi? diye sormuş.
Bilge adam ” Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem o!” demiş.
Hayatımız boyunca içimizde iyi ve kötü yanlarımız birbiri ile mücadele eder.
Sevgi, saygı, paylaşma, yardımlaşma gibi güzel duygulara sahip olan insanoğlu, aynı zamanda kin, nefret, kıskançlık, intikam, öfke gibi duyguları da içinde barındırır.
Önemli olan sahip olduğumuz kötü duyguları kontrol altına almak ve bizim iyi insan olmamızı sağlayan güzel duygularımızı ortaya çıkarmaktır.
Hayatlarımız maddi ve manevi bütünüyle seçimlerimizden ibarettir.
Sağlıkla kalın…
