Bir hayvanat bahçesinde, tüm hayvanları çok seven, ilgilenen bir bakıcı varmış. Bir gün bu kişi tüm hayvanları ziyaret etmiş. Onları sevmiş ve okşamış. sıra aslana gelmiş. Aslana elindeki eti verirken aslan ona bir pençe atmış. Adam yaralanmış ve depresyona girmiş. Çünkü bu adam hayvanları çok seviyormuş.
Hayvan bakıcısı bir psikoloğa gitmiş. Psikolog ona aslanı affetmesini söylemiş. Adam aslanı affetmiş ve iyileşince tekrar görevine devam etmiş. Yine eskisi gibi tüm hayvanları ziyaret etmiş ve sevmiş. Sıra tekrar aslana geldiğinde, aslan adama geçen seferkinden daha güçlü bir pençe atmış ve adam ağır şekilde yaralanmış.
Zavallı adam tekrar depresyona girmiş. İçinde bulunduğu ruhsal bunalım sebebi ile yine psikoloğa gitmiş. Psikolog vakayı incelemiş ve şu tavsiyede bulunmuş:
‘Affet ama unutma!’
İnsanlarla olan ilişkilerimizde karşımızdaki kişilerden ummadığımız davranışlarla karşılamamız mümkündür. Hepimiz zaman zaman ve bazılarımız sıklıkla bunu yaşarız. Bu davranışlar bize zarar verebilir ve kalbimizi kırabilir.
Böyle durumlarda öncelikle insanları affetmek ve onlarla olan ilişkilerimize yeni bir başlangıç yapmak kazanmamız gereken bir erdemdir.
Karşımızdaki insanlara körü körüne güvenmeden önce temkinli yaklaşmayı denemeliyiz. Böylece meydana gelecek kötü olaylardan kendimizi korumuş oluruz.
Yani bize düşen insanlarla olan ilişkilerimizde yapılan hataları, kötülükleri affetmek ancak bir daha tekrar edilmesini önlemek için gereken tedbirleri almaktır.
Ne de olsa ‘yapılan bir hatanın adı tecrübe, aynı hatanın tekrar yapılmasının adı aptallıktır’ demişler.
Sağlıkla yaşayın...
